مطلب دیگر : اینطور با امام زمان(عج) مناجات کن!
حالا که فهمیدی ائمه(ع) چقدر مشتاق تو هستند، به امام زمان بگو: آقا جان ! والله من هیچ وقت راضی نیستم که تو را ناراحت کنم! کاش می شد که هیچ وقت ناراحتت نمی کردم. میدانم که من زمین خوردم؛ اما شما با اشک می آیی و من را بلند میکنی. خودت به من اشک میدهی و خودت هم، زود مرا بغل میکنی. با اشک! با اشک!
شما حتما خواهر، برادر و یا بچه دارید؛ اگر بچه یک وقتی زمین بخورد و گریه کند، چه کسی می دود و او را بغل میکند؟ آن کسی که بیشتر از همه او را دوست دارد؛ نمی تواند گریه او را ببیند و سریع او را در آغوش می گیرد. مهدی جان! غلط کردم آقای من! مولای من! مولای ما! ما را هم در این جمع خوبان و سیلی که افتادیم، با خود ببرا
علامه فرمود: او، همه مان را می برد و هیچ کدام را جا نمی گذارد! فقط شما در سلوکتان یک مقدار محکم باشید. بعد ببینید آیا حضرت شما را می برد یا نه ؟!
استاد غفاری، کتاب مادر واقعی، صفحه ۱۰۶
معرفی کتاب سه گام سالک عاشق
امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:«رَحِمَ اللّهُ امْرِءً أَعَدَّ لِنفسِهِ وَاستَعَدَّ لِرَمسِهِ وَعَلِمَ مِن أينَ وَ فى أينَ وَ إلى أينَ ؛ خدا رحمت کند کسی را که خودش را آماده کند و آماده شود برای -بازگشت به- خاکش و بداند از کجا آمده و در کجا هست و به کجا میرود.»
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟!
از کجا آمدهام، آمدنم بهر چه بود؟!
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم؟
هر مسیری ابتدا، میانه و مقصدی دارد؛ در این مسیر، به راهنما بیش از هرچیز دیگر نیاز هست چراکه بدون داشتن راهنما، یا مسیر تغییر میکند و ما را منحرف میسازد و یا به کندی به مقصد میرسیم. در این بین، مسیرِ رسیدن به خداوند متعال و هدف خلقتِ ما از همهی مسیرها پر خطرتر و پرپیچ و خمتر است … ( ادامه مطلب کلیک کنید )