حضرت آیت‌الله بهجت رحمةالله‌علیه در خصوص معراجی که در نماز مطرح است می‌فرمود: انسان پرده‌ها را کنار می‌زند و به محضر الهی می‌رسد که می‌گوید: “ایاک”. اینجا دیگر حضور است. ” ایاک نعبد و ایاک نستعین”.
در این نماز برای اهل معنا اتفاقاتی می‌افتد. در آخر، هدیه‌ای که خدا به این نمازگزار می‌دهد، «سلام» است.
انسان باید در تشهد، این سلام را به بهترین و عالی‌ترین مخلوق الهی، هدیه بدهد تا آن حقیقت منتشر شود. زیرا تا عطای الهی از منبع اصلی یعنی از اسماء پخش نشود، هیچ چیزی نصیب کسی نمی‌شود. پس سلام، امانتی است که در نماز به شما داده می‌شود تا بیابی و آن را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بدهی.
بعضی‌ها می‌گویند: حال ما در وقت سلام نماز این طور است که می‌بینیم رسول الله دست‌هایش را باز کرده و منتظر گرفتن سلام ماست. اهل دلی هم می‌گفت: گه‌گاهی در پایان نماز، دلم می‌لرزد؛ چون آن قدر خطا کرده‌ام که نمی‌دانم چه طور این سلام را به آقا تقدیم کنم؟!….
استاد غفاری، کتاب مادر واقعی، ص۱۲۸.
برای آگاهی بیشتر این مطلب را هم بخوانید: شاخ خودت را بشکن
.
.
.
کانال استاد غفاری : ایتا ، سروش ، بله ، گپ ، تلگرام ، آپارات
پیج استاد غفاری : اینستاگرام