?عرفا می‌گویند هرکس به «من» حقیقی خودش آن وقت دست می‌یابد و «من» خود را آن وقت کشف می‌کند که #خدا را کشف کرده باشد.
شهود منِ خود از شهود خدا هیچ وقت جدا نیست و این مطلب در قرآن است:
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (حشر/۱۹)، که داستانش مفصل است.
قرآن می‌گوید که بزرگترین باختنها و بزرگترین باختن در قمارها این است که انسان «خود» را ببازد. ..قُلۡ إِنَّ ٱلۡخَـٰسِرِینَ ٱلَّذِینَ خَسِرُوۤا۟ أَنفُسَهُمۡ..(زمر/۱۵).
?آیا زمانی که خلوت برایت رخ دهد که اجبارا در خلوت بروی و یا اختیارا از مردم جدا شوی، از تنهایی وحشت می‌کنی یا نمی‌کنی؟ کدام یک از ما هستیم که ده شبانه روز در یک جا تنها باشیم و حوصله‌مان سر نرود؟ حبس تک‌سلولی بالاترین حبس‌هاست، چون آدم تنها می‌ماند.
اگر خودت را یافته بودی و خودت را درک کرده بودی[چنین حالتی پیدا نمی‌کردی.]
اگر تو خودت را کشف کرده بودی، وقتی در خلوت با خودت بودی نیازی به هیچ چیز نداشتی. اینکه در خلوت وحشت می‌کنی برای این است که با خودت هم نیستی، خودت را هم گم کرده‌ای، خودت را باخته‌ای.
✅ این است که روح و حقیقت عبادت که توجه به خداست، باز یافتن خود واقعی است. انسان خود حقیقی‌اش را در عبادت و در #توجه به #ذات_حق پیدا می‌کند و می‌یابد.
? انسان کامل، استاد شهید مطهری، ص۲۰۶-۲۰۵.
https://shahdeshgh.ir/category/bayanat/orafa/
برای آگاهی بیشتر از مطالب شاگرد برجسته آیت الله سعادت پرور حضرت استاد غفاری سایت معرفت نفس را هم ببینید.