کتاب زیارت عشق

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

این چه شمعی است که جان‎ها همه پروانه‎ اوست

حسين جان! تو که هستی که از آدم(ع) تا خاتم(ص) دستگير انبيا و اوليايی؟ تو کدامين پدری هستی که هر ساله کاروانت را راه می‎اندازی و تمام خانواده و قبيله و اصحاب باوفايت از کوچک و بزرگ، از علی‎اصغر تا علی‎اکبر، از رقيّه تا زينب(س)، از جون تا حبيب، … را با خود همراه می‎کنی تا کوچکی مثل من را دستگيری کنی! تو که هستی که در رکوع و سجود، در اشک‎ها، در اعمال، در ذکرها، در توسّلات، در چای روضه، در غذای مجلست، در منبر خطيب، در روضه مداح، در پياده‎روی اربعين، در صفا و مروه، در کعبه و منا، در جلسه درس، در محل کار و … تجلّی می‎کنی تا بندگان را با خودت بالا ببری؟! تو که هستی که عشقت را در وجود همه انسان‎ها، مسلمان و مسيحی و يهودی، مؤمن و گناهکار، مرد و زن، پير و جوان و کودک نهادی؟! و تو که هستی که گناهکاران را از منجلاب گناه رها می‎سازی؟! و تو کدامين پدری هستی که تيرهای گناه را به جان می‎خری و باز هم فرزندان ناخلفت را دوست داری و از آن‎ها دستگيری می‎کنی؟!

حسين جان! خجالت و شرمساری مانع هم‎کلامی با توست و کرامت و بزرگورايت مشوق ارتباط بيشتر با تو، چه‎اينکه فرزند -هر چند ناخلف- پدری غير از تو ندارد و آغوشی غير از آغوش تو نمی‎شناسد. حسين جان! تو اميد نااميدان، عشق درماندگان، آقای بی‎پناهان و صدای مستضعفانی، تو کريمی و رحيمی، تو عطوفی و رئوفی، تو سلامی، تو عزيزی و تو تجلّی تمام اسمايی و سلام بر تو که خلاصه تمام خوبی‎هايی!

اباعبدالله الحسين(ع) به همه موجودات عنايت دارد و از اين ميان، افرادی که برای خدا بندگی می‎کنند مورد عنايت ويژه آن حضرت قرار می‎گيرند، چه اينکه او «اباعبدالله» است. آن حضرت همچون ديگر انوار مطهّر، پيش از اين عالَم در عوالم نوری مورد امتحان و ابتلای خدا قرار گرفت و با سربلندی از آن‎ها فارغ گرديد، ولی باز هم به انتخاب خود، فداکارانه نجات ديگر انسان‎هايی که در عالَم دنيا فرصتی ديگر يافته بودند را برگزيد و پا به عرصه دنيا نهاد، زيرا او پدر است و فرزندان خويش را رها نمی‎کند. آن حضرت برای رساندن همه انسان‎ها به مقام‎های معنوی، همه چيز خود را فدا کرد، ازاين‎رو هر کس به نحوی به او پيوسته و خواهد پيوست، برخی با نگاه عاشقانه او، برخی با علی‎اکبر(ع) و بعضی با علی‎اصغر(ع)، برخی با برادر با وفايش ابالفضل العباس(ع) و عده‎ای با اسارت زينب(س) و رقيّه(س) سوار بر اين کشتی نجات شده و مسير لقای خدا را می‎پيمايند.

زيارت عاشورا، زيارت عشق است، چراکه آن حضرت عشق و عاشقی را معنا فرمود. اين زيارت، زيارتِ ابعاد نورانی آن امام همام است و خدای متعال آن را برای سيراب کردن و رساندن انسان‎ها مخصوصا سالکان الی الله به سرچشمه خورشيد، از زبان امام صادقA فرود آورده است. براين‎اساس، کسی که با نگاه معنوی و توحيدی و با تأمّل و تفکر وارد اين زيارت گردد، در حقيقت، در اقيانوس بيکران «پدر بندگان خدا» غرق گرديده و در آن حضرت فانی می‎شود، چنان‎که از سوی ديگر، با ورود به اين زيارت، دشمنان درونی خود و آن حضرت را شناخته و برای رهايی از آن‎ها دست خود را از دست آن حضرت رها نخواهد کرد.

بنابراين، ابعاد معنوی زيارت عاشورا از اهميّت ويژه‎ای برخوردار است که کمتر بدان پرداخته شده و در اين کتاب گوشه‎ای از آن ابعاد تبيين گرديده است. مطالب اين کتاب بر پايه بيانات استاد غفاری که سال‎ها از سفره معنوی «اباعبدالله(ع)» بهره برده و در محضر اساتيدی همچون آيت الحق استاد سعادت‎پرور کسب فيض کرده و از معارف توحيدی خوشه‎چينی نموده، ارائه گريده است.

برای بهرۀ بيشتر از اين کتاب، توجه به نکات ذيل ضروری می‎نمايد:

1. اين کتاب به ابعاد معنوی زيارت عاشورا پرداخته، ازاين‎رو برای ابعاد تاريخی، ادبی و … آن به کتاب‎های مربوطه مراجعه گردد.
2. هدف کتاب، ارائه تفسير و تبيين همه واژه‎ها و عبارت‎های زيارت عاشورا نبوده و تنها به برخی از آن‎ها پرداخته شده است.

و الحمدلله و سلام علی عباده المخلَصین